Μία νέα επιστημονική έρευνα ενισχύει τη σημασία που έχει η συχνή άσκηση για την καθυστέρηση της εμφάνισης της γεροντικής άνοιας. Είναι γνωστό και από παλιότερες μελέτες ότι η συχνή άσκηση προφυλάσσει από την άνοια, δηλαδή την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών σε μεγάλη ηλικία.

Η νέα έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Πίτσπμεργκ στις ΗΠΑ, εστιάζει στα απεικονιστικά ευρήματα του εγκεφάλου με τη βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας που έγινε σε εθελοντές. Στη μελέτη έλαβαν μέρος 120 άτομα ηλικίας 60-80 ετών οι οποίοι υπεβλήθησαν σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου πριν την έναρξη της άσκησης και ένα χρόνο μετά. Οι ερευνητές σύγκριναν τα αποτελέσματα με ομάδα ελέγχου εθελοντών οι οποίοι δεν ασκούνταν καθόλου.

Βρέθηκε ότι δύο περιοχές του εγκεφάλου, ο προμετωπιαίος φλοιός και ο ιππόκαμπος, εμφάνιζαν μεγαλύτερο όγκο στην περίπτωση των ατόμων που ακολουθούσαν πρόγραμμα ήπιας αεροβικής άσκησης. Ο προμετωπιαίος φλοιός συνδέεται με αρκετές γνωστικές λειτουργίες ενώ ο ιππόκαμπος σχετίζεται με τη δημιουργία αναμνήσεων, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η συρρίκνωσή του οδηγεί στην εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ και της άνοιας.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών ένα διάστημα 6-12 μηνών με συχνή άσκηση θα μπορούσε να αυξήσει το μέγεθος του προμετωπιαίου φλοιού και του ιππόκαμπου κατά περίπου 2%. Οι δύο αυτές περιοχές του εγκεφάλου συρρικνώνονται σε μεγάλη ηλικία σύμφωνα με παλιότερες έρευνες.

Οι ηλικιωμένοι που ακολουθούσαν πρόγραμμα με συχνή άσκηση εμφάνισαν καλύτερα αποτελέσματα σε γνωστικές ασκήσεις, οι οποίες εξέταζαν τη μνήμη, τις γλωσσικές ικανότητες και την προσοχή, συγκριτικά με των ηλικιωμένων της ομάδας ελέγχου που δε γυμνάζονταν.

Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι τόσο ο εγκέφαλος, όσο και η γνωστική λειτουργία ηλικιωμένων ατόμων διατηρούσαν την πλαστικότητά τους. Μπορούμε δηλαδή με ήπια, αλλά συχνή άσκηση, να τονώσουμε την εγκεφαλική λειτουργία, όπως ανέφεραν οι ερευνητές και να καθυστερήσουμε, ή και να περιορίσουμε σημαντικά την εμφάνιση της γεροντικής άνοιας.