Η σκολίωση της σπονδυλικής στήλης είναι παραμόρφωση με κλινική εικόνα ανάλογη με το βαθμό της. Η σκολίωση την οποία γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αυτή που οι γιατροί ονομάζουν «ιδιοπαθή», η οποία εμφανίζεται στη νεανική και στην εφηβική ηλικία και είναι πολύ συχνότερη στα κορίτσια. Τα αίτια εμφάνισής της σκολίωσης φαίνεται ότι είναι πολυπαραγοντικά και για το γονιδιακό της υπόστρωμα, μόλις τα τελευταία χρόνια φαίνεται να υπάρχει εξέλιξη στις έρευνες που γίνονται διεθνώς.
Μία σκολίωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να οφείλεται και σε άλλες παθήσεις, όπως εκ γενετής ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, νευρομυϊκές παθήσεις, διάφορα σύνδρομα που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία, φλεγμονώδεις παθήσεις, όγκους, τραυματισμούς καθώς και σε εκφύλιση που συντελείται με τη γήρανση. Η θεραπεία της σκολίωσης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι συνήθως πιο σύνθετη, καθώς συχνά θα πρέπει να περιλαμβάνει και την κύρια πάθηση. Ο γιατρός που ασχολείται με τη σκολίωση θα πρέπει αρχικά να κάνει διάγνωση της σκολιωτικής παραμόρφωσης.
Συχνά μία σκολίωση ανακαλύπτεται από τον παιδίατρο. Η ηλικία στην οποία εμφανίζεται ο συνηθισμένος τύπος σκολίωσης, που είναι η ιδιοπαθής, είναι από οχτώ έως δώδεκα ετών και το γεγονός ότι συμβαίνει σε μεγαλύτερη συχνότητα στα κορίτσια τα οποία σε μεγάλο ποσοστό διακατέχονται από ένα αίσθημα «ντροπής» για τις αλλαγές στο σώμα τους σε αυτήν την ηλικία, καθυστερεί συχνά τη διάγνωση. Οι γονείς αλλά και οι δάσκαλοι θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τη σκολίωση και υπάρχει πρόοδος σε αυτόν τον τομέα. Ο προληπτικός έλεγχος στα ελληνικά σχολεία (school screening), δυστυχώς βασίζεται αποκλειστικά στον εθελοντισμό ορισμένων γιατρών και σε πρωτοβουλίες συλλόγων και δημοτικών αρχών.
Η γυμναστική είναι απαραίτητη για ένα παιδί με σκολίωση, για τη βελτίωση της στάσης του σώματος και τη μυϊκή ενδυνάμωση. Δυστυχώς όμως κανένα είδος γυμναστικής δε διορθώνει τη σκολίωση.
Με ένα κατάλληλο κηδεμόνα η σκολίωση μπορεί να συγκρατηθεί, αν γίνει η διάγνωση νωρίς, ακόμα και να περιοριστεί. Η εξέλιξη των κηδεμόνων για τη σκολίωση ακολουθούν την εξέλιξη της ιατρικής. Οι γονείς όμως δε θα πρέπει να παρασύρονται από διαφημίσεις στην τηλεόραση και τα άλλα μέσα ενημέρωσης για «μαγικούς» κηδεμόνες . Είναι σοφότερο να απευθύνονται στον ειδικό ιατρό που εμπιστεύονται, για τη διάγνωση, την έναρξη θεραπείας και την παρακολούθηση του παιδιού τους.
Η θεραπεία με κηδεμόνα για τη σκολίωση της σπονδυλικής στήλης, έχει νόημα μόνο για ένα σκελετό που αναπτύσσεται. Μετά τη σκελετική ωρίμανση (ηλικίες μεταξύ 17-18,5 ετών), η θεραπεία με κηδεμόνα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.
Μεγάλες σκολιώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά χειρουργικά. Η εξέλιξη της χειρουργικής της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά μεγάλη και ακόμα και μεγάλες παραμορφώσεις με σκολίωση μπορούν να διορθωθούν με ελάχιστους κινδύνους.
Δημοσιεύτηκε: www.iatronet.gr, www.eumedline.gr