Πρόσθια Σπονδυλοδεσία

 Η πρόσθια σπονδυλοδεσία είναι η χειρουργική αρθρόδεση (συνένωση) δύο ή περισσότερων σπονδύλων οποιασδήποτε μοίρας της σπονδυλικής στήλης η οποία πραγματοποιείται στο πρόσθιο τμήμα αυτών δια μέσου χειρουργικής τομής στον τράχηλο, τον θώρακα ή την κοιλιακή χώρα.

Χρησιμοποιείται συνήθως για την αντιμετώπιση καταγμάτων, όγκων και λοιμώξεων της σπονδυλικής στήλης και μετά από  δισκεκτομή στα ανώτερα σπονδυλικά τμήματα  (αυχένας-θώρακας) όπου απαιτείται και σπονδυλοδεσία. Σήμερα εφαρμόζεται λιγότερο και έχει περιορισμένες ενδείξεις καθώς κερδίζει έδαφος η οπίσθια σπονδυλοδεσία.

 

Οπίσθια Σπονδυλοδεσία

Η οπίσθια σπονδυλοδεσία είναι η μέθοδος αρθρόδεσης δύο ή περισσοτέρων σπονδύλων οποιουδήποτε τμήματος της σπονδυλικής στήλης και εφαρμόζεται στα οπίσθια στοιχεία των σπονδύλων, δια μέσου χειρουργικής τομής κατά μήκος της ράχης.

Είναι η πλέον διαδεδομένη τεχνική σπονδυλοδεσίας και χρησιμοποιείται μόνη, ή σε συνδυασμό με πρόσθια σπονδυλοδεσία σε ένα μεγάλο εύρος παθήσεων της σπονδυλικής στήλης όπως κατάγματα, παραμορφώσεις (σκολίωση – κύφωση), σπονδυλολίσθηση και  εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτιδα με σπονδυλική στένωση.

Τα σύγχρονα συστήματα σπονδυλοδεσίας, η εξειδίκευση των χειρουργών της σπονδυλικής στήλης και η νευροπαρακολούθηση κατά τη διάρκεια του χειρουργείου με ειδικά μηχανήματα από εξειδικευμένο ιατρό, έχουν περιορίσει στο ελάχιστο τον κίνδυνο επιπλοκών.