Πώς επιδρά η άσκηση στα παιδιά με ΔΕΠΥ ;

Γνωρίζουμε όλοι πόσο σημαντική είναι η άσκηση στον ανθρώπινο οργανισμό και τα οφέλη της. Κρίσιμη σημασία αποκτά η ενσωμάτωση της άσκησης στη ζωή ενός παιδιού με ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας). Η άσκηση ως πιθανό μέσο θεραπείας της ΔΕΠΥ άρχισε τα τελευταία χρόνια να εξετάζεται από τους ερευνητές.

Επιστήμονες συνιστούν καθημερινή αερόβια δραστηριότητα, μειώνοντας τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ στην τάξη και στο σπίτι. Επιστήμονες παρακολούθησαν, για περίπου τρεις μήνες, περίπου 200 μαθητές (με ΔΕΠΥ, ή χωρίς) από το νηπιαγωγείο ως την δευτέρα τάξη. Τα παιδιά που έκαναν μέτρια ως έντονη φυσική δραστηριότητα ωφελήθηκαν σε μεγαλύτερο εύρος αποτελεσμάτων στις απαιτήσεις του σχολείου σχετικά με τα παιδιά που πραγματοποιούσαν καθιστικές δραστηριότητες. Επιπλέον, τα 2/3 των γονέων και δασκάλων δήλωσαν ότι παρατήρησαν συνολική βελτίωση στη συμπεριφορά των παιδιών.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα ατομικά αθλήματα είναι πιο κατάλληλα για τα παιδιά με ΔΕΠΥ, σε σχέση με τα ομαδικά. Τα ομαδικά αθλήματα που απαιτούν σωματική επαφή δεν είναι η κατάλληλη επιλογή εκτός κι αν στόχος είναι η κοινωνικοποίηση του παιδιού. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να τα καταφέρουν σε ατομικά αθλήματα, όπως είναι το ποδήλατο, η κολύμβηση, η άσκηση στη φύση, ή μία απλή 20λεπτη βόλτα με τα πόδια στο πάρκο. Τα ομαδικά αθλήματα βοηθούν τα παιδιά με ΔΕΠΥ να συγκεντρωθούν πιο εύκολα. Παράλληλα, αθλήματα που απαιτούν απομνημόνευση κινητικών προτύπων και αλληλουχία κινήσεων βοηθούν ένα παιδί με ΔΕΠΥ να εστιάσει την προσοχή του, στις επαναλαμβανόμενες τεχνικές.

Σημαντικός παράγοντας είναι η ηλικία και το φύλο του παιδιού, ώστε να καθορίσουμε ακριβώς τη συχνότητα και την ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας που επιδρά θετικά στα συμπτώματά της ΔΕΠΥ.

Η άσκηση εκτός ότι είναι ωφέλιμη για να τονώνει τους μύες τους σώματος, τονώνει και τη λειτουργία του εγκεφάλου μας. Η άσκηση αυξάνει τη ροή αίματος του εγκέφαλου, των αιμοφόρων αγγείων και τη δομή του εγκεφάλου. Έτσι αυτόματα αναπτύσσεται και βελτιώνεται η σκέψη, η σχεδίαση, τα συναισθήματα και η συμπεριφορά. Παράλληλα ο ανθρώπινος οργανισμός όταν ασκείται, αυτόματα απελευθερώνονται χημικές ουσίες, οι νευροδιαβιβαστές.

Νευροδιαβιβαστές ονομάζονται βιοχημικές ενώσεις, οι οποίες χρησιμεύουν στη μεταβίβαση πληροφοριών από έναν νευρώνα στον επόμενο. Αυτοί περιλαμβάνουν τη ντοπαμίνη και την νορεπινεφρίνη οι οποίες μας βοηθούν να σκεφτόμαστε, να εστιάζουμε την προσοχή μας και να ελέγχουμε τη συμπεριφορά μας. Αυτή την αντίδραση την επεξεργάζονται τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ, αυξάνοντας τις ποσότητες των ουσιών αυτών στον εγκέφαλο. Επομένως, συμπεραίνουμε ότι η άσκηση μπορεί να προσφέρει τα ίδια, με φυσικό τρόπο.

Η άσκηση επιτρέπει στα παιδιά να εκτονώνουν την ενέργειά τους και μειώνει την παρορμητικότητα – υπερκινητικότητα που συνδέεται με την ΔΕΠΥ. Παράλληλα στην έρευνα, είχαν καλύτερη απόδοση στα τεστ προσοχής, βελτιώνοντας τις επιδόσεις στα μαθηματικά και στην ανάγνωση και είχαν λιγότερη παρορμητικότητα ακόμα και χωρίς λήψη φαρμάκων.

Η άθληση και η γυμναστική είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες στον κοινωνικό τομέα και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων συμπεριφοράς, βοηθώντας πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ που δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν με τη συμπεριφορά τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που ασκούνται έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, δεν διακόπτουν τους άλλους, έχουν λιγότερη επιθετική συμπεριφορά, φέρονται λιγότερο ανάρμοστα και παρορμητικά και συνεργάζονται πιο εύκολα.

Παράλληλα, αθλήματα που απαιτούν απομνημόνευση κινητικών προτύπων και αλληλουχία κινήσεων βοηθούν ένα παιδί με ΔΕΠΥ να εστιάσει την προσοχή του, στις επαναλαμβανόμενες τεχνικές. Τέλος, η σωματική δραστηριότητα φαίνεται να είναι μία πολλά υποσχόμενη παρεμβατική μέθοδος για την ΔΕΠΥ με γνωστά οφέλη στην υγεία συνολικά, στις γνωστικές επιδόσεις, στη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και στη συμπεριφορά των παιδιών με ΔΕΠΥ, αναφέρουν οι ειδικοί!